Ποίηση της Αννας Μάντησον - Δαμιανού

              Προσέχετε θνητοί

Προσέχετε  θνητοί

τα πραττόμενα σας εν τη ιερή τη γη ,

διότι αυτή είναι ο μάρτυρας

που θα σας υπερασπιστεί

ή ο ένορκος που θα εναντιωθεί ,

επί τον λόγον υμών

εις το δικαστήριον  ,

μπροστά εις τον δικαστή της ζωής .

Και για τις καλές σας πράξεις

Θα λάβετε την ελευθερίαν σας ,

το θείο δώρο , αυτό το πολυπόθητο του ανθρώπου

που από την υπερηφάνεια και την ανυπακοή του ,

το έχασε .

Τότε που ο Ίκαρος πλησίασε τον ήλιο

κι  τα φτερά του ελύγισαν  , κι έπεσε στο πέλαγος

κι από τότε η ψυχή του ανεμοδέρνεται ,

στους ψυχρούς ανέμους και στα ατσαλένια κύματα ,

του Ποσειδώνος αντρειωμένα .

Η γαία θα σας αφήσει να πετάξετε ,

σαν  τα πουλιά στον ουρανό,

θα σας ελευθερώσει απ’ τα δεσμά που σας δένουν

στη γη τούτη .

Κι όμως για τις κακές σας πράξεις θα τιμωρηθείτε.

Θα σας επιβάλει ο μέγας δικαστής το βαρύ δώρο ,

θα γίνεται επίσης συμπάσχοντες του Άτλαντα , αντιπρόσωποι του Εγκέλαδου ,

 που όταν αυτός ανακάθεται και σείεται η γη ,

ο σεισμός προς του ανθρώπους προειδοποίηση ,

πως έχουν την ελπίδα ελεύθεροι να γίνουν.

Και η ψυχή σας θα κομματιάζεται και θα αργοπεθαίνει

δια την τότε ,των άλλων ομοίων σας

δεν νοιαστήκατε ,

την ελπίδα .

Προσέχετε θνητοί ,

τι πράττετε εν τη ιερή τη γη

διότι  τα δέντρα είναι οι οφθαλμοί της ,

οι θάμνοι τα αυτιά της

και τα λουλούδια το στόμα της .

Αννα Μάντησον - Δαμιανού